Vakantie!

Morgen begint mijn zomervakantie officieel! Ik kan niet, net als mijn collega's, roepen dat ik er 'echt aan toe was', maar zie er wel enorm naar uit. Doordat ik de laatste maanden het aantal uren heb kunnen opbouwen (ik zit nu ongeveer op 12 uur per week), heb ik toch echt het gevoel dat ik gewerkt heb, en dat is fijn. Samen met een collega hebben we flinke stappen gezet in het uitwerken van de verplichte studiekeuzecheck die eraan komt voor het MBO en we zijn volop bezig met het inrichten van een online studiekeuzeportaal. Inmiddels heb ik ook alweer een student loopbaanadvies gegeven en dat maakt me helemaal blij, het vak uitoefenen waarvoor ik geleerd heb. Morgen hoop ik de laatste puntjes op de i van het schooljaar 2016-2017 te kunnen zetten en dan trek ik de deur achter me dicht tot eind augustus.

Nog negen nachtjes slapen -en ja, dat lukt inmiddels weer goed- en we vliegen naar Marion en Dave.
Onze logeerkamer ziet er inmiddels uit als een ontplofte koffer...overal cadeautjes, medicijnen en kleding die mee moet naar de VS. Gelukkig weet ik zelf precies wat waarin moet en als de koffer terug is uit Valencia, is het alleen nog maar de kunst om alles erin te krijgen.

Eén ding weet ik zeker, er is ook deze keer geen plaats voor Kahler in de koffer en hij kan al helemaal niet mee in de handbagage, laat staan op de stoel naast me. Gelukkig houdt-ie zich heel bescheiden op de achtergrond op het moment, maar het liefste zag ik hem de andere kant op vliegen ;-)

Het zal zo'n bijzondere vakantie worden deze keer, we zijn ons allen zoveel bewuster van de on-vanzelfsprekendheid van elkaar altijd maar op kunnen zoeken. Als ik iets al geleerd heb sinds maart, is het dat ik veel te weinig stil stond bij het gewone. Het is zo heerlijk om gewoon te kunnen werken, sporten en weet-ik-veel-wat, maar dat realiseer je je pas écht als het om wat voor reden dan ook niet meer kan of niet meer zo goed kan.